این آکادمی در این خط مشی جدید به والدین توصیه می‌کند که نوزادان و کودکان نوپا را تا 2 سالگی یا زمانی که به حداکثر وزن و قد مربوط به صندلی ایمنی کودک در ماشین برسند، در وضعیت روبه عقب در این صندلی‌ها بنشانند.
این آکادمی همچنین می‌گوید اغلب کودکان در فاصله سنین 8 تا 12 سال تا زمانی که قدشان به 145 سانتی‌متر برسد باید از صندلی حامی کودک"(booster seat) استفاده کنند.
در اصول راهنمای قبلی استفاده از صندلی ایمنی کودک دست کم تا رسیدن او به وزن 10 کیلوگرم و سن 12 ماهگی توصیه شده بود. بنابراین بسیاری از والدین با رسیدن کودک به یکسالگی او را از صندلی ایمنی که روی صندلی عقب ماشین نصب می‌شود، به صندلی حامی که روی صندلی جلوی ماشین نصب می‌شود، منتقل می‌کردند.
دکتر دنیس رابین، نویسنده اصلی توصیه‌های جدید، در یک گزارش فنی ضمیمه خط مشی جدید می‌گوید: "والدین اغلب می‌خواهند کودک‌شان به سرعت از یک مرحله به مرحله بعدی برسد، اما این عبور باید تنها هنگامی انجام شود که ضروری باشد، یعنی هنگامی که کودک به طور کامل تا حدود تعیین شده رشدی برای آن مرحله رسیده باشد."
به گفته دکتر رابین صندلی ایمنی که کودک در آن رو به عقب قرار داده می‌شود، حمایت بهتری از سر، گردن و ستون فقرات نوزادان و نوپایان در هنگام تصادف ایجاد می‌کند، چرا که نیروی حاصل از تصادف را در همه بدن توزیع می‌کند.
به گفته او برای کودکان بزرگتر که رو به جلو روی صندلی می‌نشینند، صندلی‌های حامی دارای کمربند ایمنی متناسب با اندازه بدن کودک، بهترین گزینه شمرده می‌شوند.
بررسی‌های جدید نشان‌داده‌اند که نشستن کودکان نوپا در صندلی‌های ایمنی به شکل رو به عقب ایمن‌تر است.
یک بررسی در سال 2007 نشان داد که نشستن کودکان تا سن 2 سال رو به عقب روی صندلی ایمنی، 75 درصد خطر مرگ و جراحت شدید ناشی از تصادف را کاهش می‌دهد.
